Eerste weken van juni: Familiebezoek uit Nederland

Lieve mensen in zomers(?) Nederland,

Het is alweer een hele tijd geleden dat ik geschreven heb. Het is nodig om jullie toch maar weer op de hoogte te brengen van alle belevenissen de eerste weken van juni in het nog altijd winterse Bloemfontein!
Mijn poging om hard te werken voor mijn UT-taken is compleet in het water gevallen! Door persoonlijke omstandigheden werkt een collega niet meer bij ons en moest iemand anders haar taken ofwel evenementen overnemen. Engela heeft AMESA (een wiskunde conferentie) overgenomen, wat erg erg erg veel werk is. Ik ben erg druk om haar te helpen om de registraties en aantallen in goede banen te leiden. Deze conferentie begint de 27e juni als ik het goed heb en men verwacht zo’n 800 mensen (registraties). Momenteel zijn 300 mensen geregistreerd, wat al erg veel werk was. Binnen 1 week (inclusief eerste dag van conferentie) zullen zich dus nog zo’n 500 mensen registreren. Dus mijn UT-werk zal voorlopig ook nog wel niet opschieten, helaas!
Carien en ik zijn de afgelopen weken heerlijk aan het chillen geweest. we hebben in de kamer het luchtbed gezet (opgeblazen natuurlijk en nee niet met de mond) en daar ’s avonds na werk lekker series op gaan kijken in onze dekens. Zoals al eerder gezegd, in de avonden is het koud en we hebben geen verwarming. Het kan ’s avonds dus best koud zijn in huis. Carien heeft wel een kleine heater, erg fijn, maar deze helpt ook niet erg veel.

Mijn ouders wilden ook komen als ik in Zuid Afrika zat, dit hebben ze (met name mam) steeds gezegd. De bedoeling was dat ze dan zo op de helft van mijn stageperiode zouden komen, zodat ik mooi een beetje een onderbreking zou hebben totdat Sander komt. Ik betwijfelde toch wel een beetje of ze zouden komen. In het laatste weekend van mei kreeg ik een smsje van Hannie met het ‘antwoord’: “Je gelooft het nooit 13 juni zijn wij in Bloem!”. Daar schrok ik lichtelijk van, maar ik vond het direct ook erg leuk! Het idee dat ze zouden komen , vond ik eerlijk gezegd ook wel vreemd. Je hebt hier een eigen leventje opgebouwd, eigen ritme, vrienden etc. en dan komen zij opeens dit ‘doorbreken’. Toen ze hier eenmaal kwamen, was dit overigens direct weg!! Het weekend dat ze zouden komen, ging Carien naar haar ouders in Ladysmith. Dit is 5 uur rijden van Bloemfontein, dus zij vertrok vrijdagmiddag al. Dit betekende dat ik 1 dag alleen zou zijn (in huis), voor mijn ouders en Hannie en Frans zouden komen. Het was voor mij geen fijn idee om ’s nachts alleen in huis te blijven, maar ik vond dat ik mezelf daar maar overheen moest zetten. Toen het eenmaal vrijdag was, had Engela het plan om te gaan fonduen en natuurlijk vond ik dat helemaal prima. Omdat Carien weg was met de auto, heeft Louise mij naar huis gebracht na werk en opgehaald om naar Engela te gaan. Samen met Engela, Francois, Sewie, Louise en Pieter hebben we heerlijk ‘gekuier’. Het was erg gezellig en ja, Mandy drinkt nu ook af en toe rode wijn. Gewoon leren drinken, dus in Nederland zal ik zeker ook een glaasje nuttigen met mijn grote zus! :) Na de fondue draaide Engela ‘langarm’-muziek en heb ik met Pieter een aantal liedjes ‘gelangarm’. Ik moest wederom erg lachen!! Het was een erg leuke avond en tegen 2 uur zette Pieter mij weer af bij ons huisje. Na goed gecheckt hebben of ik veilig was, gaf Pieter mij een ‘drukkie’ en ging weer naar huis. Moe en voldaan dat ik was, ben ik snel in slaap gevallen. Ik was niet eens bang, ja ja… hoe stoer ben ik???
Toen was het D-Day: mijn familie kwam op bezoek! Ik heb het huis mooi schoongemaakt, de was gedaan en lekkere (Zuid-Afrikaanse) dingetjes gehaald, een keer gebeld hoe ver ze waren en toen was het een kwestie van wachten. Rond 3 uur ’s middags werd ik gebeld, de straat was niet in de Navi te vinden (door een verkeerde invoer van plaatsnaam). Geen probleem, ik heb een kaart van Bloemfontein en heb ze mooi de weg naar ons huisje gezegd. Zichtbaar blij (van beide kanten) verwelkomde ik pap, mam, Hannie en Frans bij ons huisje. Ik heb ze een ‘grande tour’ gegeven en toen hebben we lekker koffie met lekkers genuttigd en later een wijntje met biltong en droë wors. Toen was het voor mij tijd om in te pakken, want ik bleef de rest van het weekend lekker bij hen in het hotel!
We hebben dit weekend vooral lekker rustig aan gedaan, lekker uit eten geweest en heerlijke cocktails gedronken bij Cubana. Zondag zijn we de stad uitgereden, aangezien ik nog helemaal niet de stad uit was geweest. We zijn zomaar ergens naartoe gereden en een beetje de middle of nowhere buiten Bloemfontein bekeken. De uitgestrekte landschappen, hier en daar koeien en bergen waren erg mooi voor mij. We zijn door een aantal arme dorpjes en langs een ‘plakkerskamp’ (sloppenwijk) gereden, wat in schril contrast staat met de welvaart in de stad. Na snel laat geluncht en ons fris gemaakt te hebben toen we weer in Bloem kwamen, zijn we naar Wium (mijn baas) gereden. Hij had ons namelijk uitgenodigd om te komen eten bij hem thuis. Het huis en de locatie waren erg mooi en zijn vrouw had erg lekker eten gemaakt. Wium vertelde veel, correctie ERG veel, over de geschiedenis van ZA, waardoor een aantal mensen de aandacht een beetje verloren. Maar ach, dit heeft de pret niet gedrukt. Na nogal een beetje droog te staan na hun bezoek, hebben we weer een cocktailtje gedronken bij Cubana.
Eigenlijk zou ik maandag morgen nog moeten werken, maar pap heeft bij Wium vrij gevraagd voor mij. Maandag kon ik dus ook nog lekker een beetje uitslapen, om vervolgens met z’n allen naar Kimberley te gaan. Hier is ‘die groot gat’(the big hole), een gat wat grotendeels met mensen handen uitgegraven is voor het zoeken naar diamanten. Dit grote gat is niet alleen erg groot in omvang (diameter van 1,6 km), maar ook erg diep (nee hoe diep weet ik zo niet meer). Na ongeveer 2,5 uur rijden kwamen we aan in Kimberley, waar we al snel een hotel vonden nabij het gat. ’s Avonds wouden we toch wel graag ergens lekker gaan eten, maar na zo’n uur rijden door de stad nog geen restaurant(!) gevonden, op de KFC na. We zijn maar weer naar het hotel gegaan, waar we erg lekker gegeten hebben gelukkig! De volgende dag was het jeugdag (Youth day) in ZA, wat een vrije dag is. We zijn deze dag naar die groot gat gelopen, waar een heel dorpje bij gebouwd was. Hier waren allerlei huisjes en winkeltjes met nog echte spullen van vroeger, de tijd van de diamantenkoorts in Kimberley. Erg leuk om daar even rond te lopen. Toen wilden we het gat toch wel eens zien, maar dit kost natuurlijk entree. Ik vertelde dat vrouwtje aan de balie dat we graag even wilden kijken, dat kon natuurlijk. Ze noemde de prijs van volwassenen en pensionarissen (goedkoper natuurlijk). Ik zei voor de grap, ja deze vier mensen zijn pensionarissen. Na "ok" en wat getik op de kassa, ging ze over naar mij. Ok, dacht ik, dan zijn zij ook echt pensionarissen. Dit was weer een meevaller, ofwel weer 4 wijntjes extra! Het gat was wel erg indrukwekkend om te zien, zo groot! Vervolgens konden we nog zo’n mijn in met een lift, erg nep!! Die lift maakte veel lawaai, maar ging hooguit een halve meter naar beneden! Haha, dit was echt dom. Je staat daar in die lift, maar je voelt gewoon dat je niet naar beneden gaat, behalve laatste stukje van de ‘rit’. Hier waren we dus ook weer klaar mee: tijd om weer richting Bloem te gaan. We hebben een andere weg teruggenomen en kwamen een ‘safari lodge’ tegen, waar we gestopt hebben. Na een lang oprit (niet verhard!) gereden te hebben kwamen we bij deze Lodge, waar we een game drive konden doen. We moesten even wachten voor we konden gaan en in deze tijd heb ik een leeuwtje van 2 maanden vast gehouden! Echt gaaf!! Het leeuwtje voelde niet zacht, zoals je misschien zou denken. Verder stonk dat beestje ook nogal, maar dat drukte de pret niet hoor. Ongeveer 2 uur of zo hebben we vervolgens in een open jeepachtige auto rondgereden op de grond van dit privé natuurreservaat. Het was echt erg leuk!! We hebben verschillende dieren gezien, waaronder: neushoorns, buffels, zebra’s, blesbokken en leeuwen! Deze laatste liepen overigens in grote kooien en de rest gewoon los. De neushoorns en buffels hebben we echt van heel dichtbij gezien. De neushoorns vonden Hannie erg interessant en kwamen ons achterna lopen. Hannie vond dit echt iets minder leuk, wat wij weer lachen vonden!
Na deze hele belevenis werd het weer tijd om echt naar Bloem te gaan, waar Carien ook weer naar onderweg was. We hebben besloten om weer lekker uit eten te gaan bij Waterfront, waar Carien ook nakwam om mee te eten. Het was erg leuk om haar weer te zien en om mijn familie voor te stellen aan haar en visa versa. Een gezellige avond volgde, om de volgende morgen met tegenzin weer vroeg op te staan om te gaan werken.
Hoewel ik deze week maar 2 dagen hoef te werken, ja over een uurtje heb ik alweer weekend, was het vroege opstaan wel weer wennen na zo’n lang weekend. Morgen gaan we naar Golden Gate National Park en/of Clarens (plaatsje nabij Golden Gate), wat ongeveer 4 uur rijden is. Ook maandag heb ik verlof gekregen, dus weer een lang weekend met pap, mam, Hannie en Frans. Het is echt erg gezellig om hen hier te hebben en ik geniet er dan ook erg van! De 26e rijden ze weer naar Johannesburg om de volgende dag weer te vliegen naar Nederland. Als zij vertrekken is het nog maar 4 weken voordat Sander komt en mijn stage er hier op zit. Het is echt ongelofelijk hoe snel de tijd gaat!! Aan de ene kant erg fijn om Sander al zo snel weer te zien, maar ook onwerkelijk en jammer. Ik zal zeker ook Zuid Afrika en vooral Carien gaan missen!

Ik wens jullie allemaal alvast een fijn weekend!
Veel liefs,
Mandy

P.s. Foto’s zullen later volgen, want de meeste foto’s heb ik de afgelopen tijd gemaakt met de camera van mijn moeder.